Kultura

Liczba odwiedzających: 438

Komunia

Wiesz o wszystkim,

Ty Jeden znasz prawdę.

Wyzwól mnie ze schematów myślenia;

Daj pokorę służenia,

Daj miłość bez złudzenia,

Daj głębię milczenia,

Daj wierność bez znużenia.

Chcę zostać,

Chcę patrzeć,

Chcę współodczuwać.

Ewa


Życie

Złamany Chlebie i Wylana Krwi

Eucharystio promieniejąca życiem

Wsączasz Swoje życie w moje życie

Rozszerzasz moje serce ma wielkość Twego

Tętnem Twego życia bije moje serce-

Zdolne objąć miłością każdego człowieka

Ewa


Mikołaj Sęp Szarzyński (1550-1581)
Sonet IV O wojnie naszej, którą wiedziemy z szatanem, światem i ciałem
Pokój — szczęśliwość; ale bojowanie
Byt nasz podniebny: on srogi ciemności
Hetman i świata łakome marności
O nasze pilno czynią zepsowanie.

Nie dosyć na tym, o nasz możny Panie!
Ten nasz dom— ciało —, dla zbiegłych lubości
Niebacznie zajźrząc duchowi zwierzchności,
Upaść na wieki żądać nie przestanie.

Cóż będę czynił w tak straszliwym boju,
Wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie?
Królu powszechny, prawdziwy pokoju
Zbawienia mego, jest nadzieja w tobie!

Ty mnie przy sobie postaw, a prześpiecznie
Będę wojował i wygram statecznie! 

Przypisy
[1] podniebny — tu: dziejący się pod niebem, a więc na ziemi. [przypis edytorski]
[2] srogi ciemności hetman — szatan. [przypis redakcyjny]
[3] pilno czynią — usilnie starają się. [przypis edytorski]
[4] dom — metafora ciała jako domu była popularna w liryce staropolskiej. [przypis edytorski]
[5] dla (daw.) — tu: z powodu. [przypis edytorski]
[6] zbiegłe lubości — przemijające przyjemności. [przypis edytorski]
[7] niebacznie (daw.) — nieostrożnie. [przypis edytorski]
[8] zajźrzeć a. zaźrzeć (daw.) — zazdrościć. [przypis redakcyjny]
[9] Królu powszechny, prawdziwy pokoju Zbawienia mego, jest nadzieja w tobie — możliwy jest również inny podział składniowy: Królu powszechny, prawdziwy pokoju, zbawienia mego jest nadzieja w Tobie. [przypis edytorski]
[10] prześpiecznie (daw.) — bezpiecznie. [przypis redakcyjny]
[11] statecznie (daw.) — pewnie. [przypis edytorski]

U. Smuniewska (1969 - ?)

Twórczość poetycka U. Smuniewskiej – efekt uboczny koronawirusa : )

O smucie naszej, w którą popadliśmy w obliczu wirusa

Byt szkolny - szczęśliwość, ale izolacja
- nasze przeznaczenie. On wysłannik
lęków nocy, patogen przebrzydły,
Trzyma nas w swej mocy.

Nie dosyć na tym, o Boże! o losie!
Każdy maskę nosi na swym pięknym nosie!
Zazdrościmy zwierzakom, co swobodnie chodzą,
Nerwy nasze, cierpliwość powoli zawodzą.

Cóż poczniem, gdy wolność nasza tak ograniczona?
Samotni przed kompem, choć sms-ów ilość niezliczona...

Boże, miej litość, daj swobodę miłą!
Tyś sam naszą przeciwwirusową siłą!