Gdzie szukać Boga? O wspólnotach w Kościele
Każdy z nasz potrzebuje Boga, chociaż nie zawsze zdaje sobie z tego sprawę. Niekiedy zamykamy oczy i uszy lub próbujemy zagłuszyć głos płynący z naszego wnętrza, ale jest w nas pragnienie szukania Boga, czasem ukryte, a czasem już całkiem dojrzałe. Kiedy Bóg dotknie nas swoją miłością, nie chce byśmy to doświadczenie zostawili dla siebie, ale wzywa nas do tego, by się nim dzielić i świadczyć o tym, że On jest i nieprzerwanie działa w naszym życiu. Niekiedy powołuje nas do wspólnot kościelnych, by tam dalej Go poznawać i móc przekazywać swoją wiarę innym.
W Kościele powstają wspólnoty modlitewne, rodzinne, grupy młodzieżowe i dziecięce. Odgrywają olbrzymią rolę w życiu religijnym. Przede wszystkim budują głębszą relację z Bogiem poprzez organizowanie spotkań modlitewnych i rekolekcji. Przyczyniają się do naszego rozwoju duchowego, bo stale obcujemy z Panem Bogiem, widzimy, jak działa w nas i innych uczestnikach. Stale słuchamy Słowa Bożego, które zaczyna w nas pracować i umacniać. To właśnie dzięki częstemu kontaktowi ze Słowem możemy coraz bardziej otwierać się na Boga, a co za tym idzie przyjmować Jego łaski. Ważnym elementem wielu wspólnot jest echo słowa, czyli czas na to, by podzielić się z innymi, co do mnie mówi czytane Słowo Boże, ale przede wszystkim by umieć podzielić się osobistym doświadczeniem żywego Boga w naszym życiu. Dlaczego? Bo nasze świadectwo może nas głębiej otworzyć na działanie Boga i sprawić, że ktoś uwierzy w to, że Jezus Chrystus jest obecny w naszej rzeczywistości i realnie działa. W dzisiejszym świecie jest wiele zagubionych, duchowo pokaleczonych osób, które przestają dostrzegać, że Ten, który umarł i który dla nas zmartwychwstał przecież nadal jest tuż przy nas. Ważne, by nieść im nadzieję i światło. Czasem wystarczy jedno proste zdanie, by zasiać dobre ziarno i pobudzić do myślenia, że może coś muszę zmienić w swoim życiu. Doskonale to podsumował o. Joachim Badeni w swojej książce Moc z wysoka. Opowieść o Duchu Świętym. Kiedy zostanie zasiane ziarno, to “w tej ziemi coś zaczyna się dziać. Najpierw pojawia się źdźbło. Przychodzi kilka osób, kilkadziesiąt, setka, potem kolejne osoby, aż wyrasta kłos z pełnym ziarnem. Każda wspólnota przeżywa tego rodzaju rozwój: od źdźbła do kłosa pełnego ziarna”. Tak się właśnie rodzi wspólnota ludzi, którzy wierzą w jednego Boga, a mimo to dalej idą razem, by na nowo Go doświadczać i porywać w tą podróż innych. Przecież o to właśnie w naszym życiu chodzi: żyć tak, by stawać się dla innych wsparciem i światłem.
Wspólnoty integrują i zbliżają do siebie ludzi. Pomagają nawiązać między nimi głębsze relacje i przyjaźnie. Dzięki działaniu Ducha Świętego drugi człowiek może zmotywować nas do tego, by przy Bogu trwać i pomoże dostrzec Go w naszym życiu.
Włączając się do wspólnoty aktywnie uczestniczymy w życiu religijnym i w życiu Kościoła. Dzisiaj bardzo potrzeba ludzi, którzy będą pełnili funkcje liturgiczne i pastoralne jako ministranci, lektorzy, katecheci i szafarze. Szczególne zapotrzebowanie jest obecnie także na ludzi, którzy będą posługiwać jako świeccy misjonarze na placówkach misyjnych w krajach najbiedniejszych, niosąc tamtejszym mieszkańcom wsparcie medyczne, edukacyjne i krzewiąc wśród nich wiarę.
W naszej parafii obecnie działa kilkanaście wspólnot religijnych dla dorosłych, dzieci i młodzieży. Wyjątkowo liczne są Róże Różańcowe, w których możemy się modlić za dzieci i małżonków. Oprócz tego istnieje Koło Różańcowe, w którym członkowie są zobowiązani codziennie modlić się jedną dziesiątką różańca. Od 1987 roku w naszej parafii istnieje wspólnota neokatechumenalna, która ma za zadanie doprowadzić do dojrzałej wiary zwłaszcza tych, którzy się jej wyrzekli. Ze względu na to, że wspólnota ma charakter katechetyczny znajduje się pod opieką duszpasterską ks. proboszcza Grzegorza Kucharskiego i ks. Michała Domagały. Członkowie stale zagłębiają się w Słowo Boże, czytają je i rozważają, a następnie dzielą się echem słowa. Dlatego niezwykle ważną rolę spełnia tutaj kapłan, który wyjaśnia, tłumaczy Słowo i naprowadza na drogę prowadzącą do Chrystusa. Osoby przynależące do Neokatechumenatu spotykają się zwykle dwa razy w tygodniu: na liturgii słowa i Eucharystii. Przy naszej parafii działa również Odnowa w Duchu Świętym, której istotą jest wspólna modlitwa, uwielbienie Pana Boga, oraz słuchanie i rozważanie Słowa Bożego. Funkcjonuje także Domowy Kościół, w którym sprawą kluczową jest rozwijanie i wzrost duchowości małżeńskiej, wspólnota Sapientia, która przygotowuje comiesięczne msze święte w intencji Ojczyzny, Rodzina Misyjna, obejmująca modlitwą siostry zakonne i misjonarzy pracujących na misjach i wspierająca materialnie dzieła misyjne sióstr pracujących w Afryce oraz Rodzina Pielgrzymkowa, której celem jest propagowanie ruchu pielgrzymkowego.
Oprócz wyżej wymienionych wspólnot działa także zespół muzyczny TuKanty, który piękną grą i śpiewem wzbogaca parafialne wieczory uwielbienia i zachęca do żywej modlitwy. Ważną rolę spełnia również Towarzystwo Przyjaciół Seminarium, w którym członkowie modlą się codziennie wybraną modlitwą w intencji kleryków z Warszawskiego Seminarium Duchownego i wspomagają tę uczelnię materialnie. W obecnych czasach, kiedy jest znacznie mniej powołań kapłańskich modlitwa w intencji osób duchownych jest szczególnie potrzebna. Wśród wspólnot modlitewnych bardzo istotną rolę spełnia także Wspólnota Wieczystej Adoracji. Liczy ona kilkaset osób i ma na celu zapewnienie nieprzerwanej modlitwy przed Najświętszym Sakramentem, tak by Kaplica Adoracji czynna była całą noc. Trzeba jeszcze wspomnieć o Lectio Divina – spotkaniach ze Słowem Bożym organizowanych przez Siostry Urszulanki z Gandino. Spotkania mają charakter otwarty i odbywają się na terenie domu zakonnego Sióstr. Lectio Divina dzielą się na kilka stałych części: Lectio (czytanie Słowa Bożego), Meditatio (rozważanie), Oratio (modlitwa), Contemplatio (bezsłowne przebywanie w Bożej obecności) oraz Collatio (dzielenie się usłyszanym Słowem). Opiekę duszpasterską zapewnia ks. Julian Dzierżak SDP.
Przy naszej parafii aktywne są także wspólnoty dla dzieci i młodzieży, takie jak Oaza Dzieci Bożych i Ruch Światło-Życie, które młodych uczestników wprowadzają w życie wiary i modlitwy oraz budują relację z Panem Bogiem. Na spotkaniach uczestnicy modlą się, śpiewają i bawią. Organizowane są różnorodne warsztaty, wycieczki i zabawy
okolicznościowe, które znacznie wzbogacają i urozmaicają spotkania, a przy tym integrują młodych parafian. Wśród grup młodzieżowych i dziecięcych szczególną rolę odgrywają Liturgiczna Służba Ołtarza (ministranci, lektorzy i ceremoniarze służący do Mszy świętej), Bielanki i Schola dziecięca, którą od lat prowadzą nasi organiści Stanisława i Piotr Małysa.
Oferta wspólnot w naszej parafii jest wyjątkowo duża i różnorodna, a ich aktywność niezwykle istotna. Dziś szczególnie potrzeba ludzi, którzy będą uczestniczyli w życiu Kościoła i którzy odnajdą swoje miejsce w którejś ze wspólnot. Przecież Jezus Chrystus zaprasza nas do tego, mówiąc “Gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt., 18,20).